Omdat Canada voorlopig de grenzen voor toeristen gesloten houdt, hebben we onze reis daar naartoe moeten annuleren. We hopen in augustus / september 2021 alsnog voor 3,5 week te kunnen gaan.
Maar dat wil niet zeggen dat we helemaal niets gaan ondernemen op reisgebied dit jaar. Naast wat korte tripjes zijn we een vakantie van ruim 3 weken aan het plannen naar Noord-Tirol in Italië. Ervan uitgaande dat de situatie op dat moment veilig is om dit te ondernemen.
Het voordeel ervan is dat onze hond Ollie nu mee op vakantie kan.
dag 1: huis – hangbrug Geierlay – Halsenbach DE
dag 2: Halsenbach – Ulm
dag 3: Ulm – Burgstall
dag 4 tm dag 9: Burgstall
dag 10: Burgstall – Villabassa
dag 11 tm 15: Villabassa
dag 16: Villabassa – Urtijëi
dag 17 tm 21: Urtijëi
dag 22: Urtijëi – Heidelberg
dag 23: Heidelberg – huis
Ik weet nog niet of ik daarover ga bloggen, of hier foto’s plaats.
Zoals afgelopen jaren hebben we ook dit keer weer een filmpje gemaakt van de reis.
Alle credits gaan hiervoor dit keer naar Mandy. Zij heeft de shots bedacht, bijna al het filmen gedaan en het ge-edit tot dit resultaat.
Het resultaat is een veel beter filmpje dan andere jaren, ondanks dat ze dit voor het eerst deed. Dit is mede ook te danken aan de Gopro Hero 7 black, waarmee dit keer de beelden geschoten zijn.
Inmiddels zijn we alweer 2 dagen thuis en heb ik de foto’s geplaatst bij de Las Vegas dagen16 en 17 juli. Wat veel mensen hebben er meegelezen! Het worden er iedere reis meer, terwijl het ooit begon als verslag voor onszelf en zodat wat familie en vrienden die daar belangstelling voor hadden ons konden volgen. Dankjewel voor jullie leuke reacties allemaal. Voor degene die zelf ook een dergelijke reis in de planning hebben of in de toekomst willen gaan maken: ik hoop dat jullie er iets aan hebben gehad en do’s en don’ts voor jullie uit hebben kunnen halen.
Verder hebben we weer veel film materiaal. Dit keer gefilmd met een Gopro Hero 7 black en daardoor veel mooier beeld.
We gaan er weer een kort filmpje (zo’n 4 of 5 minuten) van maken, maar willen dit keer ook een film van een minuut of 20 a 30 maken. Beide gaat Mandy doen, waardoor ik me op het bewerken van de foto’s en maken van een foto album kan richten.
Op die manier genieten we nog na van al het moois wat we hebben gezien. Sommige dingen moeten we echt zelf terug gaan kijken om te beseffen wat we allemaal weer hebben gezien en meegemaakt. Het is haast te veel om het allemaal te onthouden.
Vandaag vertrekken we eerst met de auto naar het Paris hotel op de The Strip. Als je alles te voet wilt doen loop je nou eenmaal echt te veel op een dag om het vol te houden, zeker omdat het meer slenteren is dan doorlopen. En we zitten bij het Wynn redelijk aan de Noord zijde van The Strip, dus helemaal naar de andere kant lopen kost meer tijd dan je denkt. In rechte lijn is het al snel 8 km, maar je moet (of wilt vanwege de hitte) vaak door hotels en dan maak je veel meer kilometers en het kost veel tijd.
En dank zij ons Caesars Diamond membership mogen we toch bij alle Caesars hotels gratis parkeren (Paris valt daar ook onder). Het stomme is, in de 3 keer eerder dat we in Las Vegas waren zijn we nog nooit in het Paris geweest. Simpelweg gewoon vergeten of niet in de gaten gehad. Tot we er onlangs iemand over zagen schrijven dat het een van de mooiere thema hotels was. We hebben nooit erbij stil gestaan dat het meer was dan alleen de Eiffeltoren aan de buitenkant.
Na geparkeerd te hebben (recht voor de lobby rijden,
chauffeur neemt auto over en gaat hem voor ons op koele plek wegzetten zegt
hij) genieten we van de Parijse straten in het hotel. Het is echt alsof je in
Parijs loopt. Ons ontbijt doen we bij de
Creperie, waar de crepes echt heerlijk blijken.
Hierna gaan we bij de lobby de deur weer uit
en laten onze auto voorrijden om terug te gaan naar de parkeerplaats van Wynn.
Vandaaruit gaan we namelijk het Venetian hotel bekijken. Je waant je daar echt in de straten van Venetië, inclusief gondeliers die al zingend mensen rondvaren door de kanalen, zowel binnen (waar het buiten lijkt, in de avond) als buiten. In de Venetian zitten ook nog leuke winkels om te kijken (niet alleen maar van die super dure, maar ook betaalbare winkels) en we bekijken de show van Atlantis.
We gaan vervolgens terug naar het Wynn om om te kleden voor de voorstelling van vanavond, we gaan namelijk (via MyVegas gratis) naar Cirque du Soleil LOVE in de Mirage.
Even later zijn we gekleed op een avondje uit en rijden we naar Ceasars, waar we ook weer voor de Lobby de auto stoppen en die door een chauffeur weg laten zetten, waardoor we zo direct op de goede plaats het restaurant binnenlopen.
Het is rond half 3 wanneer we het Bacchanal buffet
restaurant binnenlopen, om hier te gaan eten. We weten niet wat we zien. We
dachten al veel goede buffetten te hebben gezien in Las Vegas, maar dit slaat
werkelijk alles. De keuze en kwaliteit is zeer goed en we nemen dan ook de tijd
om hiervan te genieten. Dit is echt een aanrader en van alle hotels waar wij
het buffet hebben geprobeerd zeker het beste. Veel gerechten worden vers voor
je bereid, de desserts zijn hier patisserie enz.
Rond een uur of 5 gaan we van tafel en lopen nog gezellig
wat door het Caesar om zo zoetjesaan naar de Mirage te gaan waar om 7 uur de
show begint. We gaan even checken of de
door ons geprinte tickets goed zijn of nog omgeruild dienen te worden, maar dat
hoeft niet.
Niet veel later is het tijd om het theater in te gaan. Toen
ik de kaarten boekte dacht ik eerst niet zo’n beste plekken te hebben (de keuze
in 4 stoelen naast elkaar was niet meer enorm), maar later las ik dat ik
toevallig precies goede stoelen uitgezocht leek te hebben.
We zaten namelijk van de ring op de bovenste rij (Sectie
209, Rij S, stoelen rond nr 44). Maar al snel toen de show begon hadden we in
de gaten dat we gewoon 1 van de beste plekken hadden 😊 Het is hier helemaal geen voordeel om ver
vooraan te zitten! De zal is namelijk rond, en het podium is in het midden. Aan
alle kanten zit publiek en je zit nergens (op de 2 hoge vakken na) ver van het
podium. Zo konden wij gezichten en mimiek gewoon goed zien van de
artiesten. En in vak 209, waar wij dus
zaten en het tegenoverliggende vak zie je alles precies van de ‘voorkant’ /
perfecte kant. Wij zaten dan ook nog eens nagenoeg in het midden van vak 209,
wat het beste zich heeft. Enkele rijen lager is ook prima, maar lees je dit en
wil je kaartjes boeken dan zou ik je adviseren om niet de stoelen ‘op de vloer’
voor aan het podium te kiezen. Je moet dan erg veel omhoog kijken en hebt veel minder overzicht.
En dan de show: die was super mooi!! De muziek is helemaal in het teken van de Beatles, dus constant hoor je muziek van hen en alles is daarop gebaseerd. In vergelijking met Cirque dus Soleil KA die we in 2014 zagen is er minder acrobatiek en meer dans. Het is ook een veel vrolijkere show. Ze zijn eigenlijk niet te vergelijken. Beiden echt Cirque du Soleil waardig en schitterende shows, maar beide heel anders. Super om weer meegemaakt te hebben.
Na de show gaan we via de shops weer terug richting de auto. Maar eerst maken we ons gratis tegoed op onze Ceasars Rewards account (Celebration Diner) nog op door bij de Starbucks drankjes en eten te halen voor nu en morgenvroeg. Dat kost nog wat tijd, want ze kunnen onze kaart niet uitlezen, dus moeten we eerst bij de balie van Caesars Rewards een bon ervan uit laten printen. Dus uiteindelijk liggen we later op bed dan de bedoeling was, namelijk pas rond 23 uur. En de wekker zal om 3:30 uur aflopen ivm onze retourvlucht. Al met al lukt het maar niet om in slaap te komen bij Edwin en mij. Mandy en Rens slapen wel goed. En dan is het toch wel taai om midden in de nacht als je dan toch net lui bent geworden of net ingedut er weer uit te moeten…..
Vandaag weer 16 km slenteren in de benen zitten. Dat gaat er flink inhakken in combinatie met 43 graden afgewisseld met koude airco in hotels kan ik je zeggen! En niet alleen dat, maar ook de vele indrukken die je hier binnenkrijgt maken een dag aardig vermoeid. Maar laten we bij het begin beginnen….
Als eerste rijden we naar het Las Vegas Sign net buiten de Strip.
Vervolgens rijden we naar het Harrah’s hotel, wat onder de Ceasars keten valt, waar we gratis onze auto laten parkeren. We gaan vervolgens onder andere naar Caesars Palace, Bellagio, MGM Grand en MGM The Park (deze laatste staat er denk ik pas net, 2 jaar geleden was hij er in ieder geval nog niet) bekeken.
Met alles wat we vooraf gratis hebben verdiend (hotelkamers, eten, show) hopen ze hier dat je dan dat dubbel en dwars alsnog betaalt door je geld in de casino’s te vergokken. Natuurlijk willen we even een Lucky shot doen voor een mooi bedrag, maar rijk worden ze van ons niet. Met zijn vieren geven we in totaal 40 euro uit aan gokken en besluiten dan dat we er klaar mee zijn. We besteden het liever aan wat anders.
En ook de fonteinen show bij het Bellagio.
Overigens is wat MGM The Park betreft het wat ons betreft wel wat jammer dat deze pal voor het Aria is gezet. Daar zaten we in 2014, je keek daar toen nog mooi op vanaf de strip, maar daar is nu nauwlijks nog iets van te zien.
We hebben vanmorgen als brunch gratis (op Mandy weer na ivm leeftijd) buffet op in Mandalay Bay en vanavond gratis in MGM Grand. Wat ons betreft is die laatste toch net wat beter, maar heel veel verschil is het niet.
Morgen gaan we hier een laatste dagje vakantie vieren en hebben we nog voor 300 dollar eettegoed te besteden vanwege Caesars Diamond status, waarmee we ook bij alle aangesloten hotels hier op de strip (en dat zijn er best nog wat) gratis vallet mogen parkeren. En ook nog gratis naar een Cirque du Soleil show: LOVE helemaal gemaakt op Beatles muziek. En dan op tijd ons bed in, omdat we al midden in de nacht moeten opstaan om naar het vliegveld te vertrekken.
Zo zie je dat het mogelijk is om een aantal dagen nagenoeg gratis in Las Vegas te verblijven. De tips hiervoor heb ik allemaal van het Alles Amerika Forum.
Tegen half 8 vertrekken we richting Las Vegas. Geen natuur meer vandaag, maar rechtstreeks naar een stad als geen andere. Alhoewel er staat nog een Walmart stop gepland om wat laatste dingen voor mee naar huis in te kopen.
Die stop doen we in Hurricane. We zijn eigenlijk best snel klaar en rijden snel weer verder op het doel af.
Bij het binnenrijden van de staat Nevada mag de klok een uur terug, waardoor we rond 10 uur aankomen in Las Vegas, waar we eerst naar de North Premium Outlet stores gaan om wat shop uurtjes door te brengen. Wanneer we aankomen zien we dat het voor het eerst dat wij hier komen niet meer gratis parkeren is. De eerste 3 uren kosten 5 dollar, blijf je langer dan kost het 10 dollar. Dus ik zeg, dan moeten we even in de gaten houden dat we niet net om 5 over 1 terugkomen bij de auto bijvoorbeeld. Hahaha, later hebben we daar hartelijk om gelachen. Want shoppen met 4 personen kost nou eenmaal veel tijd. Iedereen wil dat de rest meekijkt etc…
Nou goed, het was al 5 uur geweest toen we besloten dat we nu toch echt terug moesten gaan naar de auto. We hadden nog niet eens alle interessante winkels gehad op dat moment. Wel waren we gebroken na 7 uur (!) shoppen. Enige onderbreking was een half uurtje bij de CheeseCake Factory, die natuurlijk niet kon ontbreken deze vakantie. En och er moest immers toch geluncht en even gerust worden.
We zijn allemaal goed geslaagd met leuke koopjes, dus dat is gezellig 🙂
We rijden nu rechtstreeks naar ons hotel: Wynn op de Strip. We hebben hiervoor 3 nachten a 2 kamers helemaal gratis bij elkaar gespaard via de Wynn Slots app. We zijn heel benieuwd wat voor kamer we gaan krijgen. Gelukkig is het bij incheck heerlijk rustig. Er staan maar liefst 4 front office medewerk(st)ers te wachten op iemand die in komt checken. Dat hebben we nog nooit meegemaakt! Meestal moeten we eerst in een rij bij een Strip hotel, voor incheck.
De dame die ons helpt is er zelf ook verbaasd over, dus we treffen het. Na een praatje met haar, laten koppelen van de gewonnen kamers en vraag of we op dezelfde verdieping mogen krijgen we 2 kamers op de 29e verdieping. Er zit slechts 1 kamer tussen. We nemen de lift, die met hoge snelheid 28 verdiepingen omhoog vliegt naar de 29e en gaan op zoek naar onze kamers. Er zijn hier maar liefst 2716 kamers.
We hebben 2 schitterende King Rooms met uitzicht op een deel van de strip, wow!!
We doen de deur open de overgordijnen en glasgordijnen gaan open, lampen gaan aan, tv speelt muziek en heet ons welkom etc. Wat een luxe! Het is werkelijk een schitterende kamer met schitterende badkamer. Alles in de kamer kunnen we bedienen met tablet of een soort Google assist, maar dan Alexa genaamd.
We genieten even van het uitzicht, en gaan dan op pad. We zijn namelijk hongerig. Het is inmiddels al laat geworden en voor ons gevoel nog een uur later, omdat de klok is verzet. We willen nu naar Mandalay Bay gaan, waar we voor 3 personen gratis buffet hebben via My Vegas spel (ook helemaal gratis). Alleen voor Mandy niet, omdat die nog geen 21 jaar is en er daarom niet aan mee mag doen. Onderweg maak ik alvast een foto van Excalibur.
Afstanden zijn hier veel groter dan ze lijken, dus het is inmiddels rond half 9 (voor ons gevoel half 10) voordat we bij Mandalay Bay zijn, voor Rens een pas aan hebben laten maken, onze rewards om hebben laten zetten en aan het buffet kunnen beginnen. Het voordeel van zo laat gaan eten is dat het nu heerlijk rustig is!! In alle rust eten we diverse heerlijks van het buffet, laten een verse pasta maken etc. Ook frisdrank, koffie en thee is hierbij inbegrepen. Rens, die alles voor het eerst ziet hier in Vegas kijkt zijn ogen uit. Hij weet niet wat hij meemaakt. Hij begrijpt nu ook dat je niemand echt goed kunt uitleggen hoe het hier is als je er niet zelf bent geweest. Maar hij vindt het fantastisch hier!
Aansluitend bekijken we de hotels Luxor en Excalibur en lopen dan richting ons hotel, waarbij we ook de M&M store nog even binnen schieten.
Rond half 1 (voor ons gevoel dus nog steeds een uur later, half 2) komen we aan bij onze kamer. Doodmoe. De dag begon immers al vroeg en heel de dag slenteren gaat niet in je koude kleren zitten.
We zijn om 7:15 uur met de eerste shuttle bus door Springdale richting Zion gegaan. Als we hadden geweten dat we vervolgens daar lang moesten wachten op de shuttle door Zion en er nog zoveel lege plaatsen waren op de parkeerplaats waren we wat eerder met de auto die kant op gegaan, maar helaas. Bij het visitor center duurde het maar liefst 35 minuten voordat we op een bus konden stappen. Maar goed, uiteindelijk zitten we en is de rij voor de bus nog veel en veel langer geworden.
We blijven helemaal tot de laatste stop zitten en onderweg gedurende de 7 stops die we passeren moeten mensen die bij die haltes staan regelmatig wachten op een volgende bus, omdat die van ons inmiddels te vol zit.
Bij halte 9 stappen we uit en starten met de Riverside Walk, die verder gaat in The Narrows. Het is al behoorlijk druk, dit is dan ook de populairste wandeling hier. De Narrows (waarbij je door een rivier tussen 2 hoge wanden loopt) bereiken we na ongeveer 10 minuten, waar we dus het water in gaan. Het water is momenteel 17 graden en dus behoorlijk fris. Ook de lucht is nog fris, want we lopen hier in de schaduw. Maar toch valt het ons mee en is het goed te doen. Wel staat het water aardig hoog en is vooral de stroming heel hard. Dat is af en toe best lastig om tegenin te komen.
Maar al met al is het super mooi en blijft het een erg bijzondere wandeling om te doen. Regelmatig zijn er stukken waar we toch even nagenoeg alleen lopen. Maar wanneer we besluiten terug te gaan merken we pas hoe druk het inmiddels is geworden. Busladingen vol mensen komen we tegen die nu met de wandeling gaan starten.
We hebben mijn fototoestel niet meegenomen i.v.m. het hoge water, maar wel veel gefilmd. Filmpjes volgen later. Hier een paar foto’s die met de gopro zijn gemaakt.
Bij terugkomst stappen we uit bij Café Soleil en eten daar een lunch.
Na even opfrissen op de kamer besluiten we nog naar het Kolob Canyons deel van Zion te rijden. Daar is het heerlijk rustig.
We kijken daar wat rond en stoppen bij wat uitzichtpunten en besluiten dat het te heet is voor nog een wandeling. Maar dit is zeker een heel erg mooi deel van Zion. Zo ook de Kolob Terrace Road die we 2 jaar geleden reden en die door een grensgebied van Zion slingert. Dus mocht je nog gaan, en de drukte willen vermijden (dit is echt het drukste park, relatief gezien, wat we hebben bezocht) dan is het zeker een goed idee om hier wat tijd aan te besteden.
Op terugweg slaan we de laatste benodigdheden in bij een supermarkt, en wanneer we daar hele mooie vers bereide sushi zien, besluiten we dat dat ons avondeten wordt.
Bij terugkomst bij het motel draaien we nog wat wasjes, pakken alle spullen opnieuw anders verdeeld in in de koffers (alvast voor terugweg) en gaan dan in de overdekte picknick area bij ons hotel lekker de sushi eten die werkelijk heerlijk smaakt. Ondertussen komen er een aantal herten langs gewandeld.
De rest van de avond doen we de gebruikelijke dingen.
Morgenvroeg vertrekken we meteen naar Las Vegas, voor nog 3 daagjes stad, zwembad, shoppen, show, bizarre hotels bekijken enz. Omdat we dan vaak pas laat op de kamer zijn is de kans groot dat ik niet toekom aan een blog schrijven,dus het kan zijn dat die pas later volgen.
wildlife: 1 grote ratelslang, 1 grote haas, eekhoorns
Deze ochtend ontbijten we in de kamer, gaan om 7 uur schuin
naar de overkant voor koffie en thee om mee te nemen in de auto en vertrekken daarna
naar East Mesa Trailhead aan de oostzijde van Zion NP.
We willen namelijk naar Observation Point gaan lopen, vanwaar je van grote hoogte uitkijkt over Zion. Normaal gesproken doe je dat vanaf Observation Point Trailhead via een vrij pittige klimmende wandeling van 13 km startend vanaf bus stop 7 gezien vanaf het visitor center met de shuttle bus. Echter deze trail is al enkele maanden gesloten ivm gevallen rotsen. En omdat we toch graag het uitzicht vanaf Observation Point willen bekijken besluiten we er heen te lopen vanaf E Mesa Trailhead. Deze bereik je door het park uit te rijden aan de oostzijde en dan naar het noorden te rijden. Het laatste stukje is een zandweg, die (nu) prima te rijden is. Om kwart over 8 komen we aan en beginnen we aan onze wandeling. Vanaf hier is het 5,3 km lopen, dus 10,6 km retour. Een groot deel is nagenoeg vlak, het laatste 1/3 deel bestaat uit klimmen, maar vooral ook dalen. De wandeling loopt door een mooi bos en struikgewas en hier en daar kun je een kort paadje in om vanaf de rim naar beneden te kijken.
We komen op de wandeling heen van zo’n 1,5 uur slechts enkele mensen tegen. Bij aankomst bij Observation Point zijn er nog 3 andere stellen, waarvan we er met 1 een leuk praatje maken en foto’s van elkaar maken. Ze komen uit de staat Indiana en zijn verbaasd over wat we allemaal gezien hebben. Zij gaan ook morgen de Narrows doen, dus wie weet zien we elkaar daar weer. Een ander stel vertrekt al snel en zo is het heerlijk rustig op dit schitterende uitzichtpunt! Na wat foto’s (we lijken nu wel even Aziaten, want die maken echt op iedere fotogenieke plek honderden foto’s en dan moet iedereen individueel en dan ook nog eens per setje en groepje op de foto). Maar die zie je hier niet, omdat ze vaak niet verder dan hooguit een paar honderd meter lopen voor een uitzicht en dan weer verder gaan.
Er zitten hier veel eekhoorns.
Vervolgens gaan we ff zitten chillen en onze meegenomen muffins eten en wat drinken.
Op terugweg blijkt het ook nu het al wat later is ook nog steeds een rustige hike. Wanneer we ongeveer halverwege zijn en de mannen voorop lopen, enkele meters voor ons uit, horen ze ineens een heel hard geratel. Ze kijken naar waar het geluid vandaan komt en zien een grote groene ratelslang, van zo’n 5 cm dik vlak langs het pad opgerold liggen. Hij ratelt niet alleen, maar zijn kop komt ook omhoog en hij kijkt hen recht aan. Omdat we hier eigenlijk helemaal geen rekening mee hielden (ze leven hier wel, maar worden maar zelden gezien) schrikken de mannen zich rot, zich ook realiserend dat wij er net aan komen. Edwin gooit water uit zijn flesje naar de slang en daardoor vlucht hij wat de struiken in maar we horen hem nog steeds ratelen. Gelukkig kunnen Mandy en ik nu wel over het pad verder lopen. Ik had hem graag op de foto gezet, maar het is maar beter dat we niet vlak achter de mannen liepen, want dan zou hij ons hebben kunnen bijten. Dat schijnt overigens nagenoeg niet voor te komen als je maar afstand neemt en hem de ruimte gunt, maar ja als je hem te laat ziet….
Even na half 12 komen we weer terug bij de auto en rijden we
terug naar het hotel.
We frissen ons wat op en eten bij de Candy Shop naast ons
motel een ijsje (nou ja….’je’ kun je hier overal wel weglaten, want het
kleinste ijsje is zo groot als bij ons 3 bollen).
Vervolgens nemen we de shuttle bus naar Zion Outfitters (de
laatste stop in Springdale richting het park) om daar fietsen te huren voor een
halve dag. We fietsen een klein stukje naar de busstop bij het visitor center
en al snel komt er een shuttle bus aan. De fietsen van Mandy en Rens zetten we
voor op de bus (er kunnen er max 3 mee) en zij gaan met deze mee en wij met de
shuttle die nog geen 5 minuten later komt, met onze fietsen.
Zo rijden we naar het laatste punt, nummer 9. Dit is
nagenoeg helemaal bergopwaarts.
Bij deze stop stappen we uit en nu hoeven we dus alleen maar met onze fietsen 20 km naar beneden te zoeven. En dat is heerlijk bij 39 graden ! Af en toe stappen we af om even rond te kijken en wat foto’s te maken. Hier zien we overigens weer een heel ander soort, en veel grotere eekhoorn.
Bij terugkomst, rond 4 uur, leveren we de fietsen weer in en
pakken de bus terug naar ons motel.
Na even opfrissen besluiten we eerst te gaan eten bij het
restaurantje tegenover ons motel en vervolgens nog te zwemmen, rondwandelen en
kaarten.
Een stukje richting het noorden, Zion NP en omgeving
gereden km: 210
gelopen km: 6
het weer: 38 gr half bewolkt
wildlife: eekhoorns
We hebben besloten niet de wekker rond 4 uur te zetten voor de zonsopkomst, maar de wekker op 6:15 te zetten. Daarmee hebben we dan een flinke tour gedaan.
Wanneer iedereen weer klaar is gaan we hier vanuit de cabin
naar de Bright Angel Point lopen en wat andere uitzichtpunten aan de rim.
Rond 9 uur vertrekken we richting Zion NP, waar we in het
nabijgelegen dorp Springdale 3 nachten zullen slapen. De laatste stop voorafgaand
aan Las Vegas. Wat een groot contrast zal zijn met de afgelopen 2,5 week, wat met
name natuur was. Maar dat contrast maakt het juist super leuk weten we uit
ervaring. Maar goed, nu dus eerst nog
naar het mooie Zion National Park. Wel lees ik er de laatste tijd over dat het
zooo veel drukker is geworden sinds 2014, dus daar moeten we maar alvast
rekening mee houden. We hebben voor Zion en omgeving veel dingen die we zouden
willen doen, maar weten ook dat het met een kleine 40 graden die het daar is
nooit gaat lukken dat allemaal te doen. Immers is het midden op de dag het
beste uit de zon te blijven.
Onderweg naar Zion stoppen we voor een lekker broodje
Subway, maar daarnaast zien we een leuke kledingwinkel met onder andere Levis, waarvan
we toch nog broeken wilden kopen. Dus besluiten we er even te gaan kijken en we
treffen het: alles 40% korting. En zo wordt er enthousiast gekeken en gepast en
uiteindelijk ook door iedereen wat gekocht.
En dan is het ineens al 1 uur (klok is nu ook een uur vooruit gegaan), dus gaan we maar eens verder. Wanneer we bij Zion NP aankomen, verbazen we ons er eigenlijk over hoe mooi het hier ook alweer is. Ik dacht van te voren dat dit niet al te veel indruk meer zou maken omdat het aan het einde van de reis is, we al zoveel hebben gezien en er al eerder zijn geweest, maar we vinden het meteen bij binnenrijden van het park juist al supermooi en toch weer zo anders dan wat we al gezien hebben.
We gaan we eerst naar Zion Outfitters, waar we een van de dagen hier fietsen willen huren. Op basis van hun advies besluiten we de fietsen morgen na de wandeling naar Observation Point te huren. Vervolgens gaan we nog even naar het Visitor Center in het park om ook wat dingen na te vragen en dan gaan we naar het stadje (Springdale) om in te checken in ons hotel, Zion Park Motel. Het is dan rond 3 uur. We hebben hier een super grote kamer (2 slaapkamers) met zelfs 3 2p bedden, pal aan het zwembad en met parkeerplek voor de deur. Helemaal prima!
We besluiten nu niet meer op pad te gaan maar even heerlijk
van het zwembad te gaan genieten. Er is
een mooie veranda bij met ligbedden volledig in de schaduw (handig bij 38
graden), mooi uitzicht op de rotsen en
heerlijke watertemperatuur en…..glijbaan voor de kindjes 😉
De vrouw die als enige in het zwembad was en yoga oefeningen
aan het doen was vond de bommetjes vanaf de glijbaan niet zo geweldig geloof ik
haha en besloot na 5 minuten maar weg te gaan.
Tegen etenstijd gaan we ff lekker douchen en dan eten bij
Oscars Café waar het nog even goed is als in 2014, waar we toen met vrienden
aten die we destijds alleen van mail / forum kenden en tijdens die rondreis
voor het eerst ontmoetten.
Vervolgens wandelen we gezellig nog wat door Springdale en kijken rond in wat leuke winkeltjes en gallerijtjes. En sluiten de dag af met gezellig zitten en kaarten op het dak van de veranda van het zwembad.
Onze rondreizen in Noord-Amerika 